کسی که گناهی مرتکب می شود، آن گناه او را احاطه می کند.گناهان ما به صورت کارما مثل پیله ای اطراف ما را احاطه کرده و مانع از تابیدن نور الهی به ما می شوند.

کسی که گناهی مرتکب می شود، آن گناه او را احاطه می کند.گناهان ما به صورت کارما مثل پیله ای اطراف ما را احاطه کرده و مانع از تابیدن نور الهی به ما می شوند.ذکر دو بار در روز مثل پاک کن و مداد می باشد؛ما را از گناه غسل می دهد و پاک می کند.یکبار صبح و یکبار شب جانمان را با ذکر غسل می دهیم.مداد همان عمل خوب است که این اعمال خوب برای ما ثبت و نوشته می شود؛به همین دلیل گفته می شود اقرا کتابک یعنی کتابت را بخوان و یکتبون هم معنی ذخیره کردن و نوشتن می دهد که توسط کراما کاتبین انجام می شود.چرا ذکر را هم مداد و هم پاک کن می دانیم؟زیرا ان الحسنات یذ هبن السیئات، ذکر حسنه است و سیئه را از بین می برد و ذکر دو بار در روز بالاترین حسنه است.نمازاول وقت و صلوات و قرآن هم ذکر هستند و همچنین عمل به صفات خداوند ولی مقیم شدن در این اعمال مهم است.با این اذکار، سیئه و گناه پاک شود و کارما از بین برود تا نور الهی به ما بتابد و به ابدیت بپیوندیم.