سوره بقره آیه 79

فَوَیْلٌ لِلَّذِینَ یَکْتُبُونَ الْکِتَابَ بِأَیْدِیهِمْ ثُمَّ یَقُولُونَ هَٰذَا مِنْ عِنْدِ اللَّهِ لِیَشْتَرُوا بِهِ ثَمَنًا قَلِیلًا ۖ فَوَیْلٌ لَهُمْ مِمَّا کَتَبَتْ أَیْدِیهِمْ وَوَیْلٌ لَهُمْ مِمَّا یَکْسِبُونَ
خداوند متعال میفرماید:
وای بر کسانی که کتاب را با دستشان می نویسند
و آنرا به خداوند نسبت میدهند،
"ثُمَّ یَقُولُونَ هَٰذَا مِنْ عِنْدِ اللَّهِ"
این خطاب به تفاسیری است که در باره قرآن می نویسند،
در روز قیامت نهصد ترجمه و تفسیر از قرآن بیرون می آید و آن هنگام است که قرآن به نطق درآمده و می فرماید: من را کسی ترجمه نکرده و من هنوز بکر هستم.
در این تفاسیر وقتی کلمات را به شخص دیگری غیر از آنچه که در قرآن آمده نسبت می دهند، و در آخر به یک شخص معتبر می رسند، و برای اینکه کتابهایشان به فروش برود، در هر عهدی و هر زمانی می گویند،
این کلمات را خداوند فرموده است، در صورتیکه کلمات قرآن توسط خود قرآن و در آیات دیگری باز می شود و لازم نیست که از شخص دیگری باز شود .
لغات قرآن و تدبر در آنها اهمیت بسیار بالایی دارند چرا که از لغات قرآن می شود به معرفت رسید نه از آیات .
اول لغات .....
لغات را هم نباید بگوییم، قال حسن، قال حسین الی آخر، بلکه بگویند قال الله خداوند در آیه دیگری باز کرد .
باید درک قرآنی داشته و سخنان خداوند را بدون کم و کاست بیان کرد .
باید از اول قرآن تا آخر قرآن هم ریشه های آن لغت را استخراج کرده و به معانی آنها توجه کند تا آن لغت برایش باز شده و معنی و تدبر صورت گیرد،
بگوییم قال، قال، قال، این درست نیست .
باید نسبت دادن به افراد دیگر و دیگری را کنار گذاشته و بگوید خداوند در قرآن کریم آیه فلان و آیه فلان با ذکر آدرس آیه چنین فرموده است.
باید تاکید زیادی براین مسأله داشته باشیم،
که از هیچ شخصی برای کلمات قرآن چیزی را نگوید، هر چند آنان از بزرگان عالم باشند.
باید استناد از خود قرآن و آیات آن باشد.
اگر کلمه صراط مستقیم، کلام به این آسانی را نمی شناسیم، باید ببینیم
"فأَستَقِم کَما اُمِرت"،
إنّ الذینَ ثُمَ اَستَقاموا" چه معانی دارند،
نه فقط برای اینکه کتابهایشان فروش برود، استناد به نقل قول از دیگران داشته باشند، در اینصورت" فَوَیْلٌ لِلَّذِینَ یَکْتُبُونَ الْکِتَابَ بِأَیْدِیهِمْ "وای بر آنچه که می نویسند.
زیرا اگر ذهن کسی آلوده بشود به کلامی غیر از حقیقت قرآن دیگر ذهن آن شخص پاک نمی شود.
مثلاً اگر بگوییم «صراط مستقیم» یعنی راه راست، دیگر معنای «استقامت» را به او نمی توانیم تفهیم کنیم، یا استقامت در «انعمت» نه استقامت در «مغضوبِ» را بفهمانیم، یا اینکه «بین یدی» را به بین دو دست ترجمه کنیم، دیگر آینده در انتظار را درک نخواهد کرد.
به همین دلیل است که میفرماید:
وای بر آن کسانی که کاسبی می کنند از این راهی که گفته شد و غیر از این کارما هم کسب می کنند،
و هنگامی که کارما کسب کنند، معارف الهی بر آنان باز نخواهد شد .
پناه می بریم به خداوند از هر گونه تفسیر به رأی .
منظور از تفسیر به رأی این است
که مفسر به انسانهای دیگر استناد می کند.
بسیاری از آیات به دلیل حب به چیزی درست تفسیر نشده است .
یکی از این موارد «صَلاةُ الوُسطی» است، و یا اینکه انسان چگونه میتواند در برابر خداوند در حال رکوع باشد و دست به جیب کرده
در همان حالت به مسکین انفاق کند ؟
سوره+بقره+آیه+79
قرآن
ترجمه
تفاسیر
بین+یدی
لغات
NE
NT
002079
تهیه کننده: مهری کیانپور