من اگر جای شما باشم هر روز حتماً خودم را جلوی آینه بر رسی کرده و نگاه می کنم و از نعمت های بی اندازه خداوند تشکر می کنم . بعد شروع به کاوش می کنم، ببینم کوچک ترین اخمی در مجموعه صورت من دیده
می شود؟ یا به جای آن تبسم ملکوتی نقش بسته است؟
و اگر نتیجه تفحص شما، با لبخند ملکوتی همراه نبود همان جا در جلوی آیینه هرروز برای خدا، فقط بدین منظور که به او
بگویید :من راضی به رضای تو هستم و این تبسم های من این رضایت را اعلام می دارد. پس در تمامی لحظات زندگی، تبسم ملکوتی بر لب داشته باشید و از امروز شروع کنید با تبسم حرف بزنید و نگاه کنید .هیچ کسی به شما شک نمی کند که خدای ناکرده شما مشکل عقلی داشته باشید . خود را به آن راه بزنید و به همه تبسم کنید؛ نمی گویم بخندید، بلکه تبسم بنمایید که بسیار زیبا جلوه می کند.
"ان شاء الله" تا شب چک کنید که این تبسم روی لب شما باشد و روزی یک بار هم جلوی آیینه بروید و با تبسم خداوند را شکر کنید و در دل خود فقط با تبسم به خداوند بگویید:من تو را می خواهم؛ من تو را دوست دارم ؛ متشکرم از اینکه همیشه با منی. خداوند با من است و بر من همی نگرد و من از او غافلم. پس خودتان به خودتان با تبسم ملکوتی بنگرید.
تبسم ملکوتی+تشکر+رضایت