لَکِنَّا هُوَ اللَّهُ رَبِّی وَلَا أُشْرِکُ بِرَبِّی أَحَدًا. در این آیه لکِن به معنی لیکن است و کلمه نا در انتهای آن به معنی من می باشد واین عبارتی است که ما باید یک روز به پروردگار خود بگوییم یعنی بگوییم اللّه رب من است، رب یعنی کسی که پرورش می دهد، پرورش دهنده ما یا خداوند است یا شیطان، و زمانی پرورش دهنده ما خداست که تسلیم محض باشیم و بگوییم خدایا من نگاه می کنم، شاهد هستم، واکنش نشان نمی دهم، چرا نمی گویم و شکایت نمی کنم، تو انجام بده که عصاره این کلام در آیه اعْمَلُوا عَلَى مَکَانَتِکُمْ إِنِّی عَامِلٌ متبلور شده است. باید بگوییم من نیستم، فقط تو هستی و این همان کلمه لااِلهَ اِلاَ اِللّه است.

پس اگر پرورش دهنده ما خدا باشد ما اُنیب کرده ایم و این تازه شروع زندگی و به سمت خدا رفتن است و دیگر به دنبال هیچ خطایی نمی رویم و اگر بنده ای اینگونه باشد و با خداوند عهد ببندد خداوند تمام امور او را در دست می گیرد و او را هدایت می کند و همه کارهای او را خودش انجام می دهد یعنی وقتی که ما بگوییم بشو خداوند می گوید شد یعنی کن فیکونی در ما جاری می شود.وَ لا اُ شرِکُ بِرَبی اَحَدا یعنی الله رب من است و من اجازه نمی دهم که شیطان مرا پرورش بدهد و اما شیطان چگونه پرورش می دهد، اینگونه که خوب را بد و بد را خوب نشان می دهد و انسان را گمراه می کند و او را وادار می کند که واکنش نشان دهد و شکایت کند، قضاوت کند، چرا بگوید و در ما تنش ایجاد می کند و ما نباید اجازه دهیم که شیطان ما را پرورش دهد و احدی را برای خدا شریک نگیریم، شریک گرفتن برای خداوند مفهومی فراتر از اعتقاد به چند خدا دارد و بزرگترین شریک برای خدا نفس است و نباید اجازه داد که نفس ما را پرورش بدهد چون پرورش دهنده ی ما خداوند است و اگر از نفس خود پیروی کنیم دچار خطا و لغزش و مرتکب گناه می شویم، پس باید فرمانده کل قوای ما الله باشد.



کلمات کلیدی: رب+شرک+انیب+نفس+شیطان+تسلیم+کن فیکون