سوره حج آیه 66 - هدف ازخلقت (022066)

آیه66سوره حج : هدف از خلقت انسان

وهوالذی احیاکم "واوکسی است که شما را زنده کرد "ثم یمیتکم " سپس می میراند "ثم یحیکم"سپس زنده می کند" ان الانسان لکفور " ولی انسان در دنیا کفران می کند .چرا انسان کفران می کند، زیرا مراتبی که حضرت مولانا از قرآن و این آیه درک کرده است را درک نمی کند . مولانا می فرماید: از جمادی مردم و نامی شدم /وز نما مردم به حیوان برزدم ----مردم از حیوانی و آدم شدم / پس چه ترسم کی ز مردن کم شدم ----حمله دیگر بمیرم از بشر / تابرارم از ملایک بال و سر----و ..... مولانا در اینجا بشر و ناس و انسان و آدم را درک کرده است . از جمادی و خاک و سنگ مردیم و نبات شدیم و طی مراحلی از نطفه و علقه به انسان تبدیل شدیم .انسان پایین ترین کالبد ماست که مولانا به آن حیوان می گوید . از انسانیت هم می میرم و جان شده و به جانان می رسم و بشر می شوم. از بشریت مرده و آدم می شوم و از آدمیت هم میمیرم و ملک می شوم. از ملک هم می میرم و از عالم ملکوت بالا می روم و به عالم بی نشان می روم و تحول اصلی آنجا اتفاق می افتد .از خداییم و به خدا باز می گردیم .و چرا در انتهای آیه خداوند می فرماید انسان کفور است ؟انسان قدر شناس نیست و قدر سلامتی و عمرش را نمی داندو شکرگزار نیست. قدر نعمتهای خداوند را نمی داند و مرگ هم نعمتی است که زندگی را خود داده است و خودش می گیرد. موقع مرگ تازه متوجه می شویم که چه ناسپاسی کرده ایم و قدر عمر و نعمتهای خدا را ندانسته ایم. پس خداوند سیر تکامل انسان را از خاک به افلاک، واز آنجا به عرش و سپس ملکوت اعلا حرکت داده است . انسان در انتها به حقیقت مطلق می رسد