تهیه کننده: سکینه قاسمی
836 - سوره ملک آیه 12

این آیه اشاره به خشیت دارد، خشیت معنای ترس را نمی دهد، اما نوعی ترس نهفته و ناخودآگاهی است، برای نگه داشتن حرمت دیگران که مبادا کسی از او آزرده و ناراحت شود. خداوند، به مانند پدر مهربانی است که انسان دوست ندارد او را ناراحت کند.

انسان باید در خفا نیز احترام و حرمت خود و دیگران را نگه دارد در صورتی که شاید بگوید : کسی که نمی بیند و اگر این را بگوید یعنی خدا را نمی بیند. پروردگار می فرماید: اگر در خفا گناه نکنید چنانچه اگر در گذشته هم گناه کرده باشید، بخشیده میشوید و اجر کبیری در انتظارتان می باشد به این معنا که در آسمان ها او را خیلی بالا می برد.

اگرانسان در خفا، بدون بیان کلامی حتی در ذهنش غیبت، حسادت، کینه، تهمت، خشم داشته باشد و چرا بگوید و واکنش نشان دهد، گناه کرده است و اگر در خلوتی هم گناه کند خفا محسوب می شود.

بنابراین انسان نباید در خلوت مکانی و در خلوت ذهن خطا نماید.



کلمات کلیدی: خشیت – گناه – خطا در ذهن و مکان – اجر کبیر – گناه در خفا – ترس ناخودآگاه – مغفرت پروردگار