سوره بقره آیه 52

ثُمَّ عَفَوْنَا عَنْکُمْ مِنْ بَعْدِ ذَٰلِکَ لَعَلَّکُمْ تَشْکُرُونَ
خداوند در اینجا به ما آموزش می دهد که هیچ چله ایی نیست که در آن عفو نباشد
بنابراین در آیه قبل دیدیم که موسی با خداوند چله گرفت.
اگر یادتان باشد یا داستان را شنیده باشید یا بعدها در همین قرآن می بینیم که در واقع حضرت موسی نیز خطایی کرد و ظاهرا از روی نادانی یا به هر صورت یک نفر را کشت.
در اینجا چه برای موسی و چه برای بشر و چه برای من و شما چله نشینی خیلی مهم است .
آخر چله نشینی یک امتثال امر است یک وصال است
که آن وصال با عفو پروردگار صورت می گیرد.
پس بنابراین بزرگان ما چله نشینی را باب کردند و همیشه چله می گرفتند
و از این چله به چله بعد می رفتند.
علاوه بر اینکه چله در واقع امکانات اینکه مَلک بیاید و زمام امور
آن فرد را به عهده بگیرد؛
عفو پروردگار هم در آن مستتر است
به همین خاطر در اینجا می فرماید:
بعد از آن چله " ثُمَّ عَفَوْنَا " بعد از آن چله ما شما را عفو کردیم.
نمی گوید از موسی بلکه می گوید از شما یعنی به ما هم یاد می دهد که شما هم این را نگاه کنید و بروید چله بگیرید.
" مِنْ بَعْدِ ذَٰلِکَ لَعَلَّکُمْ تَشْکُرُونَ " بعد از این عفو هم انسان شکر خدا را می کند که خدا بخشید.
تمام مشکلات بشر بر سر بخشش می باشد به همین خاطر آدم تا می‌تواند باید بگوید
''''''''استغفراالله رَبی واَتُوب والیه "
سوره+بقره+آیه+52
عفو
استغفار
وصال
چله
FN
NT
002052
تهیه کننده: نسرین طاهری