سوره بقره آیه 122

" یا بَنی‏ إِسْرائیلَ اذْکُرُوا نِعْمَتِیَ الَّتی‏ أَنْعَمْتُ عَلَیْکُمْ وَ أَنِّی فَضَّلْتُکُمْ عَلَی الْعالَمینَ "
خداوند می فرماید :
ای بنی اسرائیل یاد کن نعمتی را که به شما عطا کردم و بدرستیکه من شما را افزونی و برتری دادم نسبت به تمام جهانیان .
اگر بخواهیم ببینیم که این آیه چه پیامی برای ما دارد .
باید بنگریم که دعای ائمه چگونه بوده است .
در صحیفه سجادیه, نهج البلاغه , دعای کمیل , دعای عرفه امام حسین و غیره زمانیکه ائمه چیزی از خدا می خواستند اول یاد نعمتهای خداوند می کردند
مانند سوره انعام آیه 10 که می فرماید :
"وَلَقَدْ مَکَّنَّاکُمْ فِی الْأَرْضِ وَجَعَلْنَا لَکُمْ فِیهَا مَعَایِشَ ۗ قَلِیلًا مَا تَشْکُرُونَ "
دراین آیه رازی نهفته است که اگر خداوند توفیق دهد بین نماز ظهر و عصر جمعه بخوانیم و با خواندن این آیه اگر چیزی در هستی بخواهید ان شاءالله درها برای شما باز خواهد شد و حاجت دنیایی شما برآورده خواهد شد.
در دعای عرفه نیز به همین منوال است و امام حسین ابتدا یاد نعمتهای خدا می کند.
ما نیز هروقت چیزی از خدا می خواهیم ابتدا به یاد نعمت های گذشته ایی باشیم که خدا به ما داده است که چگونه در آن زمان نجات دهنده و روزی دهنده بوده است .
پس یاد نعمت و شکر نعمت شیرازه ی عمل به این آیه است که ظاهراً این آیه خطاب به بنی اسرائیل است
که می فرماید : اگر من تو را"" فَضَّلْتُکُمْ عَلَی الْعالَمینَ"" کردم تو چکار کن .
یاد من و یاد نعمتهای من کن که به تو دادم
مرا یاد کنیددرصورتیکه نعمتهای فراوانی به شما عطا کردم وشکر نعمت بجای آورید.
در حقیقت خداوند با این آیه می فرماید:
شما نیز اگر نعمتهای من را یاد کنید آنها را فزونی می بخشم هرچند که نعمت فقط دنیایی نیست و اخروی نیز می باشد.
و لیکن در این آیه خداوند فلسفه نعمتهای دنیوی و فزونی آنرا بیان می کند و آن ؛ چیزی نیست جز یاد نعمتهای او و شکر نعمتهایش .
سوره+بقره+آیه+122
نعمت
دعا
شکر
برتری
یاد
DS
NT
002122
ای بنی اسرائیل یاد کن نعمتی را که به تو دادم و بدرستیکه من تورا تفضل و برتری نسبت به تمام جهانیان دادم.

پیام این آیه این است که باید نحوه ی دعای ائمه در صحیفه، نهج البلاغه، دعای عرفه و دعای کمیل حضرت امیر را بررسی کنیم. درخواست ائمه از خدا بدین ترتیب بوده که اول یاد نعمتها می کردند که در سوره اعراف آیه 10 ( لَقَدْ مَکَّنَّاکُمْ فِی الْأَرْضِ وَجَعَلْنَا لَکُمْ فِیهَا مَعَایِشَ قَلِیلًا مَا تَشْکُرُونَ) به این موضوع اشاره شده است. توضیح اینکه این آیه دارای راز بوده و ان شالله توفیق داشته باشیم تا بین نماز ظهر و عصر این آیه را تلاوت کنیم. با دقت به دعای عرفه امام حسین (ع) در می یابیم که امام حسین (ع) همیشه یاد نعمتهای خدا بودند. ما نیز برای درخواست از خدا باید یاد نعمتهای قبل باشیم و نباید از نعمتهای دنیوی و اخروی غافل شویم. یاد و شکر نعمت در این آیه شیرازه ی عمل است.