قسمت سوم تهذیب نفس توبه وعمل به قرآن ومعراج و..هست
در دو قسمت قبلی دریافتیم تهذیب نفس عبارت است از سفری از خود به خدا یا از دنیا به آخرت که در این سفر مبدأ دنیا و مقصد آخرت است و ایستگاههای بین راهی آن نفس اماره، لوامه، ملهمه، مطمئنه، راضیه، مرضیه و صادقیه است، وسیله و توشه آن نیز عمل به قرآن است همسفرانش روح جمعی و ملت ابراهیم است که رسول الهی و رسول درونی هم حتما از همسفران باشند، بلیط هم بعبارتی عزم و اراده راسخ و اقرار به گناه داشتن و شناسایی گناهانی که تا بحال مرتکب شده و توبه کند از آنها و اُنیب کند بسوی پروردگار خویش و بگوید بارالها مرا بپذیر من آمدم. بنزین این راه هم چند ذکری است که گفته شد که هر یک از آنها او را در این سفر یاری می کنند از جمله خواندن، درک و تدبر قرآن هر روز که ممارست در انجام آن شیلد و حفاظی برای کمک و رسیدن تشکیل می دهد، ذکر صبح و شب که چندین جا و با عناوین مختلفی در قرآن آمده و بدان سفارش شده، نماز اول وقت، یاد لحظه ای خداوند، پیاده سازی صفات الهی در خود، نماز شب، که بوسیله اینها دائماً کسب انرژی کرده و خود را شارژ می کنیم . البته در بین راه راهزنانی به اشکال مختلف که همگی شیطان هستند بر سر راه آدم قرار می گیرند به گونه ای که ما را با ترس از مادیات، آینده، گذشته، وابستگی ها و دلبستگی ها و در یک کلام شیطان با وقت کشی ما را از آخرت غافل کرده و وامیگذارد که در بین راه پلیس راههایی وجود دارد که پلیس شان ملائک اند و مرتب انسان را کنترل می کنند که آیا چشم، گوش، زبان، دست، فکر، پاک است یا که خیر چونکه آنجا جای پاکان است و ملائک از جمله کرام الکاتبین دائماً در بین راه کنترل کننده اند که پاکی و خلوص نیت را همواره داریم یا برای هوای نفس است بنابراین باید هر لحظه مراقب و مواظب رفتار و اعمالمان باشیم مبادا دلی را رنجانده، کسی از ما ناراضی بوده، حق الناسی بر گردنمان باشد و لحظه به لحظه این کنترل و مراقبتها امتیازاتی را برای معراج بدست می آورند که بهترین نقشه راه در این سفر قرآن و عترت هستند. از فرمایشات ائمه اطهار علیه السلام در این درابطه وصیت حضرت علی ع در نامه 31 ایشان می فرمایند: در توصیه به فرزندانشان امام حسن و امام حسین ع دنیا محل گذر است و پلی است به آخرت که بر روی آن جای توقف و قرار نیست مراقب باشید که مغرور نشده و گول نخورید دلبستگی و وابستگی بدان پیدا نکنید مبادا که دلگیر شده و غصه بخورید، مرنجید و مرنجانید که شما را از آخرت غافل می کند، قرآن کریم در این رابطه می فرماید ای کسانیکه ایمان آورده اید مبادا اموال و اولادتان شما را از ذکر خدا باز بدارد، در ادامه حضرت اشاره می فرمایند عظمت آخرت و نعمتهای آن نسبت به دنیا آنچنانی عظیم است که هیچ چشمی ندیده، گوشی نشنیده و به هیچ قلبی خطور نکرده است، هم چنانکه پروردگار می فر ماید هیچ نفسی آنچه را که من برایش مخفی کرده ام درک نکرده است.پس باید هر چه زودتر اعمال و رفتارمان را درست کرده و نفس را کنار گذاشته و کارها را فقط برای رضای خداوند انجام دهیم چرا که مسئله مهمی که همه از آن غافلند این است که عملی را که انجام می دهند دوست دارند از آنها تشکر بشود در صورتی که تشکر با خداوند است و نتیجه اعمال مخصوصاً کارهایی که برای او بوده متعلق به خود خداست و به راهنمایی عظیم قرآن و عترت توجه داشته وهرچه زودتر شروع کنیم که این دنیا زندان مؤمن و مزرعه آخرت است که باید در آن بکاریم تا بتوانیم در آخرت برداشت کنیم و به حساب خود برسیم قبل از اینکه به حسابمان برسند به صورتی که هر روز و هر شب بدان توجه داشته باشیم. مولا علی ع می فرمایند :مردم در خواب هستند موقعی بیدار می شوند که می میرند.