در آیات قبل خداوندبه بهشتی که وعده داده است وغیب است اشاره کرد واینکه انسانها می توانند وارد این بهشت شوند ودر این آیه می فرماید: لَا یَسْمَعُونَ فِیهَا لَغْوًا إِلَّا سَلَامًا (در بهشت هیچ سخن لغوی نمی شنوند) در بهشت نه سخن لغونه سخن منفی ونه فکر منفی نمی شود إِلَّا سَلَامًاپس ما که در دنیا به بهشت وعده داده شده ایم حرف منفی نزنیم وشکر گذار باشیم ودر ادامه آیه خداوند می فرماید: وَلَهُمْ رِزْقُهُمْ فِیهَا بُکْرَةً وَعَشِیًّا( وروزی آنان صبح وشب می رسد)
حال این روز وشب( بُکْرَةً وَعَشِیًّا) چه هنگام است؟
درست است بکرة معنی صبح وعشی به معنای شب است اما اوج سماواتی وبهترین زمان در بکرة از سپیده دم ( اذان صبح) تازمانی که خورشید زرد می شود (فلق) بعبارتی از سفیدی تا شروع زردی خورشید وبهترین زمان برای عشی هم از قبل سرخی تا بعد سیاهی به طوریکه هنوز اسمان سیاه سیاه نشده باشد.این زمانها بهترین وقت برای دریافت متافیزیکی روزی آسمانی است( ما دو روزی داریم روزی زمینی وروزی آسمانی)اگر انسان در این زمانها بنشیند ودر آرامش ذکر پروردگار را بگوید وسبح کند بهترین زمان است اما اگر نتوانست، هر زمان توانست صبح وشب (بکرة وعشیا) به تسبیح پروردگار بپردازد
در هرحال یک روزی است که پخش می شود وبه ما می رسد. اما اگر صبح وشب ( قبل از طلوع وقبل از غروب) در ارامش وتعمق به ذکر پروردگار نشسته باشیم آن روزی که مستحق آن هم نیودیم دریافت می کنیم، در جایی دیگر خداوند می فرماید این باب دارد که این باب مفتوح می شود.