تهیه کننده: مهری کیانپور
قد خسر الذین کذبوا بلقاء الله، خسر یعنی خسران دیدند، کسانیکه لقاء الله را تکذیب کردند .

ما هم لقاء الله داریم و هم لقاء الآخرة .

کلمه لقاء یعنی :برخورد .

دل مؤمن عرش رحمان است و الله نور سماوات والارض است، بنابراین عرش رحمان که در دل مؤمن است، دارای نور می‌باشد، پس نوری که در دل مؤمن است باید به نور الله تلاقی کند و این لقاءالله میشود .

حال ببینیم در چه صورت اینها با هم برخورد نمیکنند؟ چون دور ما «کارما»است و احاطت به سیئه شده ایم. انسان باید در دنیا به لقاءالله بپیوندد، و این باور که میگویند انسان وقتی میمیرد به لقاءالله میپیوندد، اشتباه است، ما اگر در دنیا گناه نکنیم و «کارما»نداشته باشیم در همین دنیا و قبل از مرگمان میتوانیم به لقاءالله بپیوندیم .

حال بعضی میگویند ما که گناه کردیم دیگر نمی‌توانیم به لقاءالله بپیوندیم، باید به آنها گفت خداوند میفرماید: ان الحسنات یذهبن سیئات و همچنین خداوند مبدل السیئات بالحسنات است .

وقتی نماز شب میخوانیم و هفتاد بار استغفرالله ربی و اتوب الیه میگوییم و تصمیم میگیریم که دیگر گناه نکنیم، به لقاءالله میپیوندیم .

مردم فکر می‌کنند که باید کارهای سخت و خاصی انجام دهند و چله بگیرند تا به لقاءالله بپیوندند . گناه نکردن و زمین گذاشتن منِ نفسانی، برای بیوستن به لقاءالله کافیست .

نفس بزرگترین کارماست که مانع برخورد نور درون به نور بیرون میشود .

ما باید در این دنیا با حسنه و توبه و استغفار گناهانمان را پاک کنیم، آنگاه خداوند میفرماید:باز آ هر آنچه کردی بازآ.

پس فرمود:قد خسر الذین کذبوا بلقاء الله حتی اذا جائتهم الساعة یعنی:خسران دیدند کسانیکه لقاء الله را تکذیب کردند تا هنگامیکه ساعة بیاید .

یکی از اسامی روز قیامت الساعة است .چون همان قیامتی که همه در باره اش حرف میزنند هم اکنون جاریست .

هوالاول و هوالآخر خداوند زمان ندارد و این ما هستیم که زمان داریم .

روح نه زمان دارد و نه مکان، مرگ هم الساعة است چون لحظه مرگ از ازل تا ابد پرده اش را بر میدارند و لحظه عظیمی است . اگر یکباره و بیخبر قیامت و یا لحظهٔ مرگ فرا برسد، آن را تکذیب می‌کنند، یعنی باور نمی کنند که نور درونشان به نور بیرون وصل خواهد شد .

سپس میفرماید: قالوا یا حسرتنا علی ما فرطنا فیها و هم یحملون، برای گرفتن درس عبرت از کل آیه، کلمه «یحملون» بسنده میکند.

احاطت به سیئه یحملون میکند، هر چه قطر سیئه بیشتر باشد، از لقاء بیشتر دور میمانیم . این جنبه جسمی آن است، اما خداوند که جسم نیست، هر گاه ما به روح بپیوندیم، به لقاءالله پیوسته ایم. روح ما باید به روح عالم که روح پروردگار است، وصل شود تا لقاءالله صورت پذیرد.

خدا بر تمام هستی محیط است .

در ادامه میفرماید: حسرت بر ما که تکذیب و افراط کردیم و لقاءالله را نفهمیدیم، و گناهانشان را حمل می‌کنند.

همیشه گناه انسان را سنگین میکند، چون گناه مانند دیواری اطراف انسان را میگیرد، حال هرچه گناه بیشتر باشد، دیوار ضخیم تر میشود، در نتیجه، بار سنگین تری را باید حمل کرد .

سپس میفرماید: اوزارهم علی ظهورهم (ظهر یعنی:پشت) : این گناهان بر پشت آنها است .

بار گناه همیشه بر دوش انسان سوار است، و او را از نور دور کرده و در ظلمت میبرد .

الا :آگاه باشید، ساء ما یزرون :آگاه باشید که آنچه را برداشته اند (ساء:سیئه)بد است .

بنا براین اگر گناه نکنید، خواهید پیوست.

به همین سادگی.