سوره بقره آیه 101

وَلَمَّا جَاءَهُمْ رَسُولٌ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ مُصَدِّقٌ لِمَا مَعَهُمْ نَبَذَ فَرِیقٌ مِنَ الَّذِینَ أُوتُوا الْکِتَابَ کِتَابَ اللَّهِ وَرَاءَ ظُهُورِهِمْ کَأَنَّهُمْ لَا یَعْلَمُونَ
پروردگار در این آیه می فرماید:
"وَلَمَّا جَاءَهُمْ رَسُولٌ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ"
یعنی هنگامی که؛
"جَاءَ" آمد
"هُم " بر ایشان
"رَسُولٌ مِنْ عِنْدِالله" رسولی از نزد پروردگار
"مُصَدّقٌ لِمَا مَعَهُمْ" تصدیق کننده شد برای چیزی که نزد آن ها بود
آن چیز "بَیِْنَ یَدَیْهِ" است
همه چیز ما در "ما بَیْنَ یَدَیْهِ" نهفته است، حتی آینده ی ما در بین یدیه است و تاثیر می گذارد در آینده ای که در پیش رو داریم.
پس رسول تصدیق کننده بین یدیه است
ولی متاسفانه
"نَبَذ" بی اعتنایی
"فریقٌ" گروهی
"نَبَذَ فَریقٌ" گروهی که بی اعتنایی کردن
گروهی که بی اعتنایی کردند به رسول، "رَسـُولٌ مِنْ عندالله"
وحتی به " مِنَ الَّذِینَ اوتُوا الْکِتاب" یعنی به گروهی که کتاب هم که به آنها داده شد، به
کدام کتاب؟ کتاب خدا!
"کِتابَ الله وَرَاءَ ظُهُورِهم"
وراء ظهور هم یعنی پس آنها تلاوت و تدبر قرآن را پشت گوشت انداختند
"کَأنَّهُمْ لٰا یَعْلَمُون"
انگار نمی دانند و نمی بینند
حالا که پروردگار به ما رو آورده، توفیق داده، که آیات خداوند را ببینم و گوش کنیم ترجمه و تدبر کنیم، نباید بی اعتنایی کنیم چون آن موقع است که توفیقش را از ما می‌گیرند‌.
سوره+بقره+آیه+101
توفیق
تدبر
آیات
رسول
EG
NT
002101
تهیه کننده: نسرین طاهری